Blåmann, blåmann bukken min,
tenk på vesle guten din.
Bjørnen med sin lodne pels
kan deg taka seint ein kveld.

…… og siste vers;
Blåmann, blåmann svar meg no,
mekra med din kjende ljod.
Ikkje enno Blåmann min,
må du døy frå guten din.

Stakkars Krf!